تاریخ نگارش : بیست و ششم بهمن 1390

پوستین وارونه
آسیه افشار

در کتاب انجیل میخوانیم «و اما این بدان که در ایام آخر ، روزگاری سخت پدید آید زیرا در آن زمان مردم خود پرست میشوند، آنها مردمی طماع - دروغگو- متکبر- بدگو- نامطیع والدین- ناسپاس- ناپاک- بی الفت- کینه توز- غیبت گر- ناپرهیز- بی مروت- متنفر از خوبی ها- خیانتکار- تندمزاج و بد اخلاق و مغرور هستند که زندگی دنیای خویش را بیشتر از خدا دوست می دارند، آنها به ظاهر دیندار هستند ولی در واقع استقامت دینداری را نداشته و منکر آن هستند»
کلید واژه : تا کی میخواهیم وارونه باشیم
ناشر : علی امیری

پوستین وارونه
در کتاب انجیل میخوانیم «و اما این بدان که در ایام آخر ، روزگاری سخت پدید آید زیرا در آن زمان مردم خود پرست میشوند، آنها مردمی طماع - دروغگو- متکبر- بدگو- نامطیع والدین- ناسپاس- ناپاک- بی الفت- کینه توز- غیبت گر- ناپرهیز- بی مروت- متنفر از خوبی ها- خیانتکار- تندمزاج و بد اخلاق و مغرور هستند که زندگی دنیای خویش را بیشتر از خدا دوست می دارند، آنها به ظاهر دیندار هستند ولی در واقع استقامت دینداری را نداشته و منکر آن هستند»
به راستی مگر در آخرالزمان چه تغییر و تحولی صورت می پذیرد که مردم این چنین در خواب عمیق غفلت و گمراهی فرو می روند؟ زمین که همان زمین است، آسمان، همان آسمان، خورشید، همان خورشید، دنیا همان دنیاست، پس چه چیز وارونه شده است؟ شخصی برعکس سوار شتری شده بود و با تعجب به خود میگفت: «خایا در حیرتم که این شتر بدون سر چگونه حرکت میکند؟»
و پیرمردی خود را در آینه می دید و میگفت:«آینه نم بود، آینه های قدیم» او شاید نمی خواست باور کند که پیر شده و ما شاید نمی خواهیم باور کنیم که وارونه شده ایم. ما همان انسانی هستیم که می توانیم همچون سلمان فارسی از اهل بیت(علیهم السلام) محسوب شویم اما پوستین و لباس وارونه به تن نموده ایم، از حقیقت دور افتاده ایم و خود را در زندان آرزو و خیال و رؤیاهای نفسانی اسیر نموده ایم، ما سر خود را زیر خروارها خاک فرو کرده و می گوییم چرا دنیا تاریک است؟
سری از خانه بیرون آور بنگر که جهان روشن است، دنیا همان دنیاست، این تویی که خود را فراموش کرده ای، این تویی که از غیبت امام زمانت سوء استفاده نموده و هر کاری که دلت خواست انجام دادی و از روی ماه آن یوسف زهرا و آن عزیز غریب تنها و آن مظلوم مطرود فراموش شده، خجالت نکشیدی و با سیه رویان و گمراهان دوستی نمودی.
عزیزان به خدا قسم، امام زمان ما غایب نیست، این ماییم که پشت ابر غفلت و جهل و نادانی خویش پنهان شده ایم و با گناهان خویش حجابی بین خود و آن خورشید عالم تاب ایجاد نموده ایم.
تا کی می خواهیم وارونه باشیم، تا کی می خواهیم به روح پاکی که سزاوار سجده ی ملائکه و مصداق آیه شریفه«فتبارک الله اَحسن الخالقین»(سوره مؤمنون آیه 14) که خدای تعالی در شاَنش فرموده «و نَفَخْتُ فیه من روحی»(سوره حجر آیه29) بی توجه باشیم.
چرا ما این همه به مادیات دنیا و مسائل بدنی و جنسی دل بسته ایم اما از دلدار خویش
غافل گشته ایم؟
همه چیز ما وارونه شده، زندگی ما، زن ما، اولاد ما، کسب و کار ما و انسانیت ما!
ما شیعه هستیم، شیعه یعنی پیرو، شیعه یعنی وجودی مقدس که قلبش مملو از محبت و تمام وجودش یکپارچه اطاعت است و هیچ گاه حاضر نیست محبت و ارادت امام زمان عزیز یاری جست. پس باید از خواب غفلت بیدار شویم و قبول کنیم که کارهایمان وارونه استو آن طور که شایسته است شیعه بودن را درک نکرده و معنای حقیقی آنرا در زندگی خویش اجرا ننموده ایم.و به جهت این وارونه هایی که در زندگی ما مسلمانان ایجاد شده، کار به جایی رسیده که هنگام ظهور حضرت ولیعصر(ارواحنا فداه) برخی فکر میکنند آن حضرت دین جدیدی آورده است! در حالی که دین آن حضرت همان دین مقدسی که پیامبر اکرم(صلی الله علیه واله) و سایر ائمه اطهار(علیهم السلام) است و هیچ گونه تفاوتی با آن دین مقدسی که پیامبر اکرم(صلی الله علیه واله) به عنوان اسلام در جهان عرضه داشت ندارد و نخواهد داشت اما باید پذیرفت که خلفاء جور آنقدر بدعت ها در دین مقدس اسلام گذاشته و جاده های انحرافی در کنار صراط حقیقی دین ایجاد نمودند که چهره ی این دین مقدس را تاریک کردند و آنقدر خرافه ها و وارونه های اخلاقی و فکری در میان مسلمانان ترویج دادند که گویا این دین مقدس، وصله وصله شده است و لذا امام زمان(ارواحنا فداه) وقتی ظهور میکنند این وصله ها، این بدعت ها و این انحرافات و تمام مسائلی که به هیچ عنوان ربطی با اسلام و قرآن نداشته را از بین می برند و آن دین ناب و خالص محمدی(صلی الله علیه واله) را که درخشندگی اش، تمام جهان را منور می سازد («و اشرقت الارض بنور ربها»س زمر ایه69) به مردم دنیا عرضه می کنند. آنگاه برای اینکه مردم، هر کس به اندازه ای ظرفیت پذیرش این دین بزرگ و این آئین کامل الهی را داشته باشند دست مبارک خویش را بر سر انسان ها کشیده و با نگاه و عنایت ولایی خویش عقل های آنها را کامل نموده و به همه مردم رشد فکری عنایت می نمایند. به طوری که دیگر به سادگی اسیر خرافات و مسائل غیر عقلی و غیر علمی نگردند و این حقیقت را دریابند که امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) فرمودند: «الیمین و الشمال مضلّه و الطریق الوسطی هی الجادّة» (نهج البلاغه خطبه16) یعنی گرایش به چپ و راست و جاده های انحرافی گمراهی است و میانه روی و پایبندی به صراط مستقیم دین جاده ی حقیقی انساه ها است.

برگرفته شده از کتاب سلیمان دوران
کتاب جامع مهدویت
علی امیری