تاریخ نگارش : بیست و ششم دي 1392
برف در آیات قرآن
سیده منصوره خادم
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ یُزْجِی سَحَابًا ثُمَّ یُؤَلِّفُ بَیْنَهُ ثُمَّ یَجْعَلُهُ رُکَامًا فَتَرَى الْوَدْقَ یَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ وَیُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاءِ مِن جِبَالٍ فِیهَا مِن بَرَدٍ فَیُصِیبُ بِهِ مَن یَشَاءُ وَیَصْرِفُهُ عَن مَّن یَشَاءُ یَکَادُ سَنَا بَرْقِهِ یَذْهَبُ بِالْأَبْصَارِ﴿نور/۴۳﴾
در هیچ آیه ای از قرآن صراحتا در مورد برف صحبت نشده است. زیرا معادل عربی "برف" ، "ثلج" است و چنین واژه ای در قرآن وجود ندارد.
اما به صورت غیر مستقیم به واژه برف اشاره شده است.
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ یُزْجِی سَحَابًا ثُمَّ یُؤَلِّفُ بَیْنَهُ ثُمَّ یَجْعَلُهُ رُکَامًا فَتَرَى الْوَدْقَ یَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ وَیُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاءِ مِن جِبَالٍ فِیهَا مِن بَرَدٍ فَیُصِیبُ بِهِ مَن یَشَاءُ وَیَصْرِفُهُ عَن مَّن یَشَاءُ یَکَادُ سَنَا بَرْقِهِ یَذْهَبُ بِالْأَبْصَارِ﴿نور/۴۳﴾
آیا ندیدی که خداوند ابرهایی را به آرامی میراند، سپس میان آنها پیوند می دهد و بعد آن را متراکم می سازد، در این حال دانههای باران را می بینی که از آن خارج می شود، و از آسمان - از کوههائی که در آنست - دانه های تگرگ نازل می کند، و هر کس را بخواهد به وسیله آن زیان می رساند و از هر کس بخواهد این زیان را برطرف می کند، نزدیک است درخشندگی برق آن (ابرها) چشم ها را ببرد!
کلمه «من بردٍ» بیان برای «الجبال» است. یعنی؛ کوه‌های از تگرگ و قطعه‌های یخ.1
پس کلمه ((برد)) قطعات یخى (تگرگ ) است که از آسمان مى آید.
1- قرشی، سید علی اکبر، قاموس قرآن، تهران، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، ماده «برد»