چهره دیگر دنیا؛ امان از دست شیطان

تاریخ نگارش : بیست و چهارم تير 1392

چهره دیگر دنیا؛ امان از دست شیطان
آرش ب

چهره دیگر دنیا؛ امان از دست شیطان
آرمگدون-اتش-شیطان

شیطان با سرگرم کردن انسان به زرق و برق های فریبنده دنیا، آدمی را از یاد حق باز می‏دارد. به همین دلیل خداوند، رسولش را از این ترفند شیطان باخبر ساخته و به او می فرماید : وَ لا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْک إِلی مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَجاً مِّنهُمْ زَهْرَةَ الحَیَوةِ الدُّنْیَا لِنَفْتِنهُمْ فِیهِ وَ رِزْقُ رَبِّک خَیرٌ وَ أَبْقَی (سوره طه، آیه131) دیدگان خویش را به آن چیزهایی که رونق زندگی دنیا است و بعضی از دسته‏های آدمیان را از آن بهره داده‏ایم تا در باره آن عذابشان کنیم، نگران و خیره مساز؛ که روزی پروردگارت بهتر و پایدارتر است.

شیطان و چهره دیگر دنیا

دنیا دو چهره زشت و زیبا دارد. اگر کسی دنیا را به چشم ابزار و وسیله بنگرد، دنیا بیدارش می‏کند؛ ولی اگر به دنیا چشم بدوزد و آن را هدف بداند، وی را کور می‏سازد. دنیا خود، دو روی زشت و زیبای خود را نشان می دهد. ولی وسوسه‏های شیطان، انسان را تحریک می‏کند تا او بُعد اندوه بار دنیا را ندیده و تنها چهره نشاط آورش را ‏ببیند و فریب بخورد.

دو چهره زیبا و زشت دنیا

دنیا پرده از دو روی زیبا و زشتش بر می دارد. اگر باغ و بوستان و قصرها را نشان می‏دهد، بیمارستان و مرگ و گورستان را نیز نشان می‏دهد. اگر جوانی و فربهی و تنومندی و خوشحالی را ارایه می‏کند، فرتوتی و سالمندی و نگرانی را نیز ارایه می‏دهد، هم نشانه‏های نشاط را می‏نمایاند و هم علامت‏های اندوه‏را. دنیا وعید می‏دهد و به آن عمل می‏کند. زنگ خطر می‏زند که چهل سالگی پایان لذایذ است، اگر هم آینده خوبی باشد، تازه مانند گذشته است. دنیا تهدید می‏کند که همراه با بالارفتن سن همه نِعَم الهی را از تو باز پس می‏گیرم، دیدی که گرفته شد؟! می‏گوید که تمام توان‏ها به ناتوانی، تمام تذکرها به فراموشی، تمام شهرت‏ها به خاموشی و انزوا ختم می‏شود، دیدی که شد؟!

امان از دست شیطان

یکی از ترفندهای شیطان برای فریب انسان ها، بد را خوب جلوه دادن است. شیطان از ما می خواهد تا فقط روی زیبای دنیا را ببینیم. او دوست دارد که دنیا هدف ما و فکر و ذکرمان باشد. شیطان با سرگرم کردن انسان به زرق و برق های فریبنده دنیا، آدمی را از یاد حق باز می‏دارد. به همین دلیل خداوند، رسولش را از این ترفند شیطان باخبر ساخته و به او می فرماید: وَلا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْک إِلی مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَجاً مِّنهُمْ زَهْرَةَ الحَیَوةِ الدُّنْیَا لِنَفْتِنهُمْ فِیهِ وَ رِزْقُ رَبِّک خَیرٌ وَ أَبْقَی (سوره طه، آیه131) دیدگان خویش را به آن چیزهایی که رونق زندگی دنیا است و بعضی از دسته‏های آدمیان را از آن بهره داده‏ایم تا در باره آن عذابشان کنیم، نگران و خیره مساز؛ که روزی پروردگارت بهتر و پایدارتر است.

دین‌دار واقعی، کسی است که قیامت را باور داشته و در عمل هم تابع دستورات دین باشد. چنین کسی هیچ وقت فریب شیطان را نمی خورد و مغرور نمی‌شود. زیرا او هر کاری که انجام می دهد؛ خداوند متعال را حاضر و ناظر اعمالش می بیند
ابزارهای فریب شیطان

شیطان به صورت های زیر ما را فریفته صورت به ظاهر زیبای دنیا می سازد:

1.آرزوهای طول و دراز

اندیشه و خیال، مهمترین شیوه تسلّط شیطان بر انسان است. شیطان خیالاتی را برای انسان مطرح می‏کند و چیزهایی را، در نظر انسان زینت می‏دهد که زینت زمین است: (... لأُزَیِّنَنَّ لَهُمْ فِی الأَرْضِ ... (سوره حجر، آیه 39): در روی زمین بدیها را، در نظرشان بیارایم.) نه زیور قلب و جان انسان. زینت جان انسان، ایمان به خدای سبحان است: (... وَ لَکنَّ اللَّهَ حَبَّب إِلَیْکمُ الایمَانَ وَ زَیَّنَهُ فی قُلُوبِکمْ ... (سوره حجرات، آیه 7): خدای تعالی ایمان را محبوب شما کرد و در دل هایتان زینت داد.) نه خانه و باغ و امکاناتی که زینت زمین محسوب می‏شود: (إِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلی الأَرْضِ زِینَةً لَّها لِنَبْلُوَهُمْ أَیهُمْ أَحْسنُ عَمَلاً (سوره کهف، آیه 7): ما این چیزها را که روی زمین هست آرایش آن کرده‏ایم تا ایشان را بیازماییم که کدامشان از جهت عمل بهترند.)

اگر کسی خانه خوبی ساخت؛ زمین را مزیّن کرده است؛ نه خود را. شیطان از طریق آرزوهای طول و دراز، زینت های زمین را زینت انسان وانمود می کند.
غرور

2.غرور

قرآن، زندگى دنیا را عامل غرور و فریب مى داند و به انسان هشدار مى دهد تا متاع و زرق و برقهاى فریبنده این جهان او را مغرور نسازد. از این رو فرمود: ... وَ لا یَغُرَّنَّکم بِاللَّهِ الْغَرُورُ(سوره لقمان، آیه 33): زندگی این دنیا فریبتان ندهد، و شیطان فریبنده، در کار خدا به فریبتان نکشد.

از سوی دیگر شیطان، انسان را به عفو و رحمت الهى مغرور مى کند و با دادن امید توبه و رحمت خداوند، راه گناه را به روی آدمی می گشاید.

برخی از فریب های شیطانی از این قرارند:

شیعه که جهنم نمی رود:

این سخن درست است. اما شیعه واقعی کیست؟ عمر‌بن حنظله نقل می‌کند:‌ لَیْسَ مِنْ شیعتنا مَنْ قَالَ بِلِسَانِهِ وَ خَالَفَنَا فِی أعْمَالِنَا وَ آثَارِنَا؛ کسی که با زبان بگوید من شیعه‌ام، ولی در عمل با ما مخالفت نماید، شیعه ما نیست.» مثلاً‌ کسی که با زبان می‌گوید من شیعه‌ هستم، ولی وقتی رفتارش را نگاه می‌کنیم، می‌بینیم از شیعه بودن خبر نمی‌دهد، یعنی عملش مثل عمل ائمه نیست، شیعه نیست. «وَ لَکِنْ شِیعَتُنَا مَنْ وَافَقَنَا بِلِسَانِهِ وَ قَلْبِهِ وَ اتَّبَعَ آثَارَنَا وَ عَمِلَ بِأعْمَالِنَا أولَئِکَ شِیعَتَنَا؛ شیعه ما کسی است که هم لفظاً، هم قلباً و هم عملاً موافق با ما بوده و از دستورات ما اطاعت نماید.»

در قیامت شفاعت می‌شویم:

یکی دیگر از راه‌های فریب شیطان که در صحبت‌های عده‌ای هم دیده می‌شود، این است که اگر من از دنیا بروم، در آخرت شفاعت شامل حالم می‌شود. اما نمی دانند که پیغمبران شفاعت نمی‌کنند، مگر برای کسی که خدا از او راضی باشد.

یکی دیگر از راه‌های فریب شیطان که در صحبت‌های عده‌ای هم دیده می‌شود، این است که اگر من از دنیا بروم، در آخرت شفاعت شامل حالم می‌شود. اما نمی دانند که پیغمبران شفاعت نمی‌کنند، مگر برای کسی که خدا از او راضی باشد

ابن‌خالد می‌گوید:‌ به امام هشتم(علیه السلام) عرض کردم: قُلْتُ لِلرِّضَا عَلَیهِ‌السَّلامُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللهِ! فَمَا مَعْنَی قَوْلِ اللَّه عَزَّوَجَلَّ وَ لَا یَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضی؛ ای پسر پیغمبر! این آیه یعنی چه؟ وَ لَا یَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضی، حضرت فرمود: «قَالَ لَا یَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضی اللهُ دیِنَهُ؛ انبیا در روز قیامت جز کسی را که خدا از دینش راضی است، شفاعت نمی‌کنند. دین‌دار واقعی، کسی است که قیامت را باور داشته و در عمل هم تابع دستورات دین باشد. چنین کسی هیچ وقت فریب شیطان را نمی خورد و مغرور نمی‌شود. زیرا او هر کاری که انجام می دهد؛ خداوند متعال را حاضر و ناظر اعمالش می بیند.

برای شناختن دنیا، صفحه دیگرش را نیز ورقی بزن

قرآن کریم صحنه گفتگوى فریب خوردگان شیطان با مۆ منان را در قیامت این گونه به تصویر مى کشد: (یَوْمَ یَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ لِلَّذِینَ آمَنُوا انظُرُونَا نَقْتَبِسْ مِن نُّورِکُمْ قِیلَ ارْجِعُوا وَرَاءکُمْ فَالْتَمِسُوا نُورًا فَضُرِبَ بَیْنَهُم بِسُورٍ لَّهُ بَابٌ بَاطِنُهُ فِیهِ الرَّحْمَةُ وَظَاهِرُهُ مِن قِبَلِهِ الْعَذَابُ) (یُنَادُونَهُمْ أَلَمْ نَکُن مَّعَکُمْ قَالُوا بَلَى وَلَکِنَّکُمْ فَتَنتُمْ أَنفُسَکُمْ وَتَرَبَّصْتُمْ وَارْتَبْتُمْ وَغَرَّتْکُمُ الْأَمَانِیُّ حَتَّى جَاء أَمْرُ اللَّهِ وَغَرَّکُم بِاللَّهِ الْغَرُورُ) (سوره حدید، آیات 13 و 14) روزی که مردان منافق و زنان منافق به کسانی که ایمان آورده اند می گویند: درنگی کنید تا از نورتان فروغی گیریم گویند: به دنیا بازگردید و از آنجا نور بطلبید میانشان دیواری برآورند که بر آن دیوار دری باشد، درون آن رحمت باشد و بیرون آن عذاب. و آنها را ندا دهند که آیا ما با شما همراه نبودیم؟ می گویند : بلی، اما شما خویشتن را در بلا افکندید و به انتظار نشستید و در شک بودید و آرزوها شما را بفریفت تا آنگاه که فرمان خدا در رسید و شیطان به خدا مغرورتان کرد.

بار الها، شیطان از همه سو مرا در بر گرفته و فکر و ذکر مرا از یاد تو خالی کرده است. من آمده ام. سرافکنده ونالان، با کوله باری از گناه؛ مرا از شرّ او نجات بده. بحقّ محمّدٍ و آله الطّاهرین صلوات الله علیهم اجمعین. اللّهمّ صلّ علی محمّدٍ و آل محمّد و عجّل فی فرج مولانا صاحب الزّمان.