1-قریش چه چیز داشتند و چه چیز نداشتند؟ داشته‌های خود را از کجا آورده بودند؟
2-اکنون وظیفه قریش چیست؟ در روزگار ما، سوره قریش برای چه کسانی بیشتر کاربرد دارد؟

به خودشان اگر باشد، بیچاره‌اند؛ چون هیچ چیز ندارند. نه زمین حاصل‌خیز که کشاورزی کنند، نه آب و هوای خوب که به دامداری بپردازند. در چنین شرایط وحشتناکی، خدا یک نعمت ویژه به ایشان داده که به خاطر آن به ثروتمندترین افراد و قبیله‌ها تبدیل شده‌اند: خانه کعبه!
اما عجیب است که همه خداپرستان از دوردست‌ها خود را به این سرزمین امن می‌رسانند تا خدای یکتا و بی‌نیاز را بندگی کنند، آن وقت قریش- این کلیددارانِ بیت‌الله که از قِبل سفرهای تابستانی و زمستانی کاروان‌ها به نان و نوایی رسیده‌اند و انس و الفتی پیدا کرده‌اند- به عکس همه کاروان‌ها از اصل قضیه بازمانده‌اند و به جای خدا، به نعمت خدا دل‌بسته‌اند!
چرا به خود نمی‌آیند؟ آیا وقت آن نشده که به جای بهانه کردن خانه خدا برای دنیاپرستی و نعمت‌پرستی، خدای این دنیا و نعمت‌ها را بپرستند و سرِ بندگی برای او فرود آورند؟ آری؛ شاید این آخرین فرصت باشد، پس باید پروردگار این خانه را عبادت کنند.

لِإیلافِ قُرَیْشٍ (1) إیلافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتاءِ وَ الصَّیْفِ (2) فَلْیَعْبُدُوا رَبَّ هذَا الْبَیْتِ (3) الَّذی أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَ آمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ (4)


از آن روى که خداوند قریش را با کوچ کردن مأنوس ساخت (1) [یعنی] آنان را با کوچ زمستانى و تابستانى مأنوس [کرد تا معیشت خود را فراهم آورند] (2) [به شکرانه¬اش] باید خداوندگار این خانه (کعبه) را بپرستند (3) همان کسى که آنان را [در سرزمینى که اسباب معیشت و امنیت فراهم نبود،] از گرسنگى رهایى بخشید و طعامشان داد و آنان را از ترس و دلهره ایمن ساخت. (4)