خوش آن زمان که برآید به یک کرشمه دو کار
 تاریخ نگارش : سوم فروردين 1391
خوش آن زمان که برآید به یک کرشمه دو کار
حاجیه تقی زاده فانید
«اگر قائم ما قیام نماید، آسمان، بارانش را نازل کند و زمین، گیاهانش را برویاند و کینه و دشمنی و ستیزه جویی از دلهای بندگان برود»
 کلید واژه : خوش آن زمان که برآید به یک کرشمه دو کار


خوش آن زمان که برآید به یک کرشمه دو کار یکی ظهور امام و یکی شروع بهار
«اگر قائم ما قیام نماید، آسمان، بارانش را نازل کند و زمین، گیاهانش را برویاند و کینه و دشمنی و ستیزه جویی از دلهای بندگان برود»

دوران پس از ظهور حضرت مهدی (علیه السلام)، بدون شک، والاترین، شکوفاترین وارجمندترین فصل تاریخ انسانیّت است. دورانی که وعده های خداوند در خلافت مؤمنان و امامت مستضعفان وراثت صالحان عملی میگردد و جهان با قدرت الهی آخرین پرچمدار عدالت و توحید، صحنه شکوهمندترین جلوههای عبادت پروردگار میشود.

در احادیث مختلفه، گوشه هایی از عظمت آن دوران به تصویر کشیده شده است:

1 ـ حاکمیت اسلام در سراسر هستی:

امام صادق (علیه السلام) فرمود: «اذا قام القائم لایبقی أرض اِلاّ نودی فیها شهادة أن لا اِله اِلاّ اللّه و أنّ محمداً رسول اللّه».

«زمانی که حضرت قائم قیام کند، هیچ سرزمینی نمیماند مگر اینکه ندای شهادتین ـ لا اِله اِلاّ اللّه و محمد رسول اللّه ـ در آن طنین اندازد».



2 ـ اقامه کامل حدود الهی:

امام کاظم (علیه السلام) در تفسیر آیه شریفه «یحیی الأرض بعد موتها»با اشاره به قیام حضرت مهدی (علیه السلام) فرمود:

«مراد این نیست که خداوند زمین را با باران زنده میکند، بلکه خداوند مردانی را بر میانگیزد که زمین را با احیای عدالت و اقامه حدود الهی زنده میسازند».



3 ـ احیای قرآن و معارف قرآنی:

امیرالمؤمنین (علیه السلام) با اشاره به قیام حضرت مهدی (علیه السلام) فرمودند:

«کأنّی أنظر إلی شیعتنا بمسجد الکوفة. و قد ضربوا الفساطیط یعلّمون النّاس القرآن کما أنزل.»

«گویا شیعیان ما اهلبیت را میبینم که در مسجد کوفه گرد آمده و خیمه هایی زده اند و در آنها قرآن را آنچنانکه نازل شده است به مردم میآموزند».

مولا علی (علیه السلام) در خطبه ای دیگر، در باره عمل کَردِ حضرت مهدی(علیه السلام) پس از ظهور فرمودند:

«یعطف الهوی علی الهدی اذا عطفوا الهدی علی الهوی و یعطف الرأی علی القرآن اذا عطفوا القرآن علی الرأی.»

«آن هنگام که مردم هدایت را تابع هوای خویش قرار داده باشند، او میآید و خواستههای نفسانی را به تبعیّت از هدایت میکشاند.

و آن زمان که مردم قرآن را مطابق نظر و رأی خود توجیه کرده باشند، او میآید و رأی و اندیشه را به خدمت قرآن میگیرد و آن را در مطابقت با قرآن شکل میبخشد».



4 ـ گسترش عدالت و رفع ستم:

رسول اللّه(صلی الله علیه وآله وسلم) فرمود: «المهدی من ولدی، تکون له غیبة. ادا ظهر یملأ الأرض قسطاً وعدلا کما ملئت ظلماً و جوراً.» «مهدی(علیه السلام) از فرزندان من است. او را غیبتی هست. زمانی که ظهور کند، زمین را از قسط و عدل پر سازد چنانکه از ظلم و جور پر شده باشد».

این حدیث و نظایر آن، در کتب شیعه و سنی، از شهرت و تواتر فوق العاده ای برخودار است. و در اغلب آنها عناوین قسط و عدل در کنارهم آمده است که یقیناً فرقهایی با یکدیگر دارند. مانند اینکه گفتهاند: عدل اعم از قسط است. قسط فقط رعایت حق دیگران است و عدل، رعایت حق همه چیز و همه کس; قسط فقط در مورد دیگران بکار میرود و عدل در مورد رابطه انسان باخود، باخدا و با دیگران; قسط ضد جور است و عدل ضد ظلم.



5 ـ تجدید اسلام:

امام صادق (علیه السلام) فرمود: «اذا قام القائم (علیه السلام) دعا الناس إلی الاسلام جدیداً».

«زمانی که حضرت قائم (علیه السلام) قیام میکند مردم را مجدّداً به اسلام فرا میخواند».

دوران پر فراز و نشیب پس از رحلت پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) و روی کار آمدن اسلام خلافت، موجبات تحریف و توجیه مبانی اسلامی و معارف دینی را فراهم کرد. و دور ماندن مردم از اهلبیت (علیهم السلام) که پاسداران حریم اسلام ناب محمّدی بودند، خصوصاً در دوران غیبت طولانی امام زمان(علیه السلام)، چنان فکر و اندیشه مسلمین را با حقایق وحی بیگانه کرد که امام صادق (علیه السلام) به دنبال همان فرمایش فوق میفرماید:

«او دو باره مردم را به اسلام دعوت میکند و به امری هدایت میکند که از میان رفته است و مردم، از مسیر آن گمراه شده اند. همانا حضرت قائم (علیه السلام)، «مهدی» نامیده شده است به خاطر آنکه به امری گم شده هدایت میکند و «قائم» نامیده شد از آن رو که به «حق» قیام میکند».

امام باقر(علیه السلام) در باره سیره حضرت مهدی(علیه السلام) فرمود:

«آنچه را پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم) انجام داد او نیز انجام میدهد، بنیانهای پیشین را در هم میشکند، چنانکه رسول اللّه(صلی الله علیه وآله وسلم) امر جاهلیت را در هم شکست، و او اسلام را دو باره از سر میگیرد. «و یستأنف الاسلام جدیداً»



6 ـ کمال دانش و معرفت:

امام صادق (علیه السلام) فرمود: «علم بیست و هفت حرف است ـ بیست و هفت قسمت دارد ـ همه معارفی که پیامبران صلوات اللّه علیهم آوردهاند، دو حرف است. پس مردم تا امروز بیش از این دو حرف را نشناخته اند. «فاذا قام قائمنا أخرج الخمسة و العشرین حرفاً فبثَّها فی النّاس و ضممّ الیها الحرفین» پس زمانی که قائم ما قیام کند بیست و پنج حرف دیگر را ظاهر ساخته و با آن دو حرف قبلی ضمیمه ساخته و در بین مردم منتشر گرداند».

ابزار دانش اندوزی آنچنان گسترش مییابد و فراگیری معارف آنقدر آسان میشود که همگان در همه جا به زینت علم و معرفت دست مییابند و از دانش یکدیگر بی نیاز میشوند.

امام باقر (علیه السلام) فرمود:

«تؤتون الحکمة فی زمانه، حتّی أنّ المرأة لتقضی فی بیتها بکتاب اللّه تعالی و سنّة رسول اللّه(صلی الله علیه وآله وسلم)».

«در زمان حضرت مهدی (علیه السلام)، به دانش و حکمت دست مییابید تا آنجا که زن در خانهاش، بر اساس کتاب خدای تعالی و سنّت رسولخدا (صلی الله علیه وآله وسلم) قضاوت میکند».

و امیرالمؤمنین (علیه السلام) در باره دوران پس از ظهور مهدی (علیه السلام)فرمود: «یُقذف فی قلوبهم العلم، فلایحتاج مؤمن إلی ماعند اخیه من علم».

«دانش در دلهای مؤمنین انداخته میشود، در آن زمان مؤمن، نیازی به دانش برادر ایمانی خویش پیدا نمیکند».



7 ـ رشد عقلی:

امام باقر (علیه السلام) فرمود: «اذا قام قائمنا وضع اللّه یده علی رئوس العباد فجمع بها عقولهم و کملت به احلامهم».

«آن زمان که قائم ما (علیه السلام) قیام کند، خداوند دستش را بر سر بندگان گذارد و بدین وسیله عقول آنان را جمع کند و سامان بخشد و فکر و اندیشه آنان را کامل گرداند».

اگر پذیرفته باشیم که «همه خوبیها را به عقل میتوان دریافت».

و «دین انسان به عقل اوست و هر که عقل ندارد دین ندارد».

و «عقل راهنمای انسان مؤمن است».

و «دین شخص، استقامت نیابد مگر آنکه عقل وی استقامت یابد».

و دین شخص را باید به میزان عقل او سنجید که «نباید اسلام کسی شما را به شگفت آورد، مگر زمانی که کنه و عمق عقل او را در یابید».

و ارزش عمل خیر را باید به مقدار عقل شخص دریافت که «مردم کارهای شایسته میکنند، امّا پاداش خویش را روز قیامت به قدر عقولشان دریافت میدارند».

اگر کلام پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) را ـ در آنچه نسبت به اهمیت عقل و نقش حیاتی آن ذکر شد ـ باور داشته باشیم، بهترین رهآورد ظهور حضرت مهدی(علیه السلام)را در همین ویژگی جستجو میکنیم. از آن رو که ریشه همه مشکلات ما ـ در نفس ابتلای به غیبت و در خسارتهایی که به دنبال غیبت مولایمان دامنگیرمان شده ـ در کم سویی نور عقل، و تیرگی آیینه اندیشه صحیح است.



8 ـ امنیّت و آسایش:

در زمان او «گوسفند وگرگ» و «گاو و شیر» و «انسان و مار» به امنیت میرسند از صحف ادریس (علیه السلام) نقل شده:

«در زمان خروج قائم آل محمد (صلی الله علیه وآله وسلم)امنیت به زمین بخشیده میشود، ضرر رسانیدن و ترس از یکدیگر از بین میرود. درندگان و حیوانات اهلی بین مردم زندگی میکنند و برخی از آنان برخی دیگر را آزار نمیرسانند».

امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمود: «تمشی المرئة بین العراق و الشام لاتضع قدمیها اِلاّ علی النبات و علی رأسها زینتها. لایهیجها سبع ولاتخافه».

«در دولت حضرت مهدی (علیه السلام) زنی بین عراق و شام راه میپیماید در حالی که گامش را ـ از کثرت آبادانی زمین ـ جز بر سبزه و گیاه نمینهد. و با اینکه زینت و زیور خویش را بر سر و چهره دارد هیچ درندهای به او حمله نمیکند و آن زن ـ در اثر اطمینان به امنیّت موجود ـ ترسی به دل راه نمیدهد».



9 ـ یگانگی و اتحاد و محبّت:

امیرالمؤمنین (علیه السلام) از رسول اللّه (صلی الله علیه وآله وسلم) میپرسد: آیا مهدی (علیه السلام)از بین ما، خاندان محمد (صلی الله علیه وآله وسلم) است یا از غیر ماست؟ رسولخدا میفرماید:

«نه; بلکه از بین ماست. خداوند دین را به او خاتمه میبخشد چنانکه به ما آغاز فرمود. و مردم به وسیله او از فتنهها رهایی مییابند چنانکه به وسیله ما از شرک نجات یافتند. و خداوند به وسیله او بعد از دشمنی و فتنه، الفت برادرانه ایجاد میکند چنانکه بوسیله ما بعد از دشمنی شرک، الفت در دین ایجاد فرمود.»و امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمود: «و یؤلّف به بین القلوب المختلفه».

«و خداوند به وسیله حضرت مهدی (علیه السلام) بین دلهای مخالف، الفت و دوستی ایجاد میکند».

و در حدیثی دیگر فرمود: «لوقد قام قائمنا، لأنزلت السماء قطرها ولأخرجت الأرض نباتها و اذهبت الشحناء من قلوب العباد».

«اگر قائم ما قیام نماید، آسمان، بارانش را نازل کند و زمین، گیاهانش را برویاند و کینه و دشمنی و ستیزه جویی از دلهای بندگان برود».



10 ـ تطهیر زمین از گناه:

امام صادق(علیه السلام) در بیان حال مردم پس از ظهور مهدی(علیه السلام)فرمود: «و لا یعصون اللّه عزّوجلّ فی ارضه». در زمین به نافرمانی خدا نمیپردازند.
برگرفته از سایت: www.lahoof.ir
امتیاز داوران :
امتیاز کاربران :
نظرات کاربران :
نظری ثبت نشده است.
بازديد کننده گرامی چنانچه تمایل دارید، نظر شما به نام خودتان ثبت و در سايت نمایش داده شود، قبل از ثبت نظر عضو سايت شويد و یا اگر عضو سايت هستيد لاگین کنید.[ عضويت در سايت ][ ورود اعضا ][ ورود ميهمان ]
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.