195) پس پروردگارشان به آنان پاسخ داد که من عمل نیکوى هیچ عمل کننده اى از شما را ـ مرد باشد یا زن ـ تباه نمى کنم و پاداش آن را به طور کامل به شما مى دهم. شما همه از یکدیگرید و هیچ کدام بر دیگرى برترى ندارید، پس کسانى که هجرت کرده و به خاطر ایمانشان از دیار خود بیرون رانده شده و در راه من آزار دیده و کسانى که جنگیده و کشته شده اند، حتماً گناهانشان را از آنها مى زدایم و آنان را به بوستان هایى پوشیده از درختان که از زیر آنها نهرها روان است درمى آورم. این پاداش آنهاست، پاداشى از جانب خدا، و خداست که پاداش نیکو نزد اوست. 196) گشت و گذار کافران در شهرها و دستیابى آنان به سودهاى فراوان تو را فریب ندهد.
197) این بهره اى است اندک، چرا که پایان پذیر است، سپس جایگاهشان دوزخ است و آن بد بسترى است.
198) ولى کسانى که از کیفر پروردگارشان پروا کرده اند، براى آنان در بهشت بوستان هایى انبوه از درختان خواهد بود که از زیر آنها نهرها روان است و در آن جا جاودانه اند. آنان با این نعمت ها از جانب خدا پذیرایى مى شوند، و آنچه نزد خداست براى نیکان بهتر است.
199) و قطعاً از میان اهل کتاب ( یهود و نصارا ) کسانى هستند که به خدا و به آنچه به سوى شما مسلمانان نازل شده و به آنچه به سوى خودشان فرو فرستاده شده است ایمان دارند، در حالى که در برابر خدا فروتن اند و آیات خدا را به متاع ناچیز دنیا نمى فروشند. آنان پاداش خود را نزد پروردگارشان خواهند داشت، و خداوند کارها را به سرعت، آن گاه که انجام مى گیرد، حسابرسى مى کند.
200) اى کسانى که ایمان آورده اید، بر ناگوارى ها و بر پرهیز از گناهان و اطاعت از خدا شکیبایى کنید و با اتکا به صبر و پایدارى یکدیگر بر مقاومت خویش بیفزایید و در امور دین و دنیا با یکدیگر همبستگى داشته باشید، و از عذاب خدا پروا کنید، باشد که نیکبخت شوید.