57) و کسانى که کافر شده و آیات ما را دروغ انگاشته اند، اینانند که برایشان عذابى خوارکننده خواهد بود.

58) و کسانى که در راه خدا هجرت کرده، آن گاه در این مسیر کشته شده یا مرده اند، قطعاً خداوند به آنان رزقى نیکو عطا مى کند، و بى گمان خداست که بهترین روزى دهندگان است.

59) بى تردید آنان را به جایگاهى که آن را مى پسندند درمى آورَد، و به راستى خدا به آنچه مهاجران راه خدا مى پسندند آگاه و در کیفر دشمنانشان بردبار است.

60) حقیقت همین است که گفته شد، و هر کس مانند عقوبتى که بر او رفته است عقوبت کند، به شرط این که به ناروا عقوبت شده باشد، خدا به او رخصت مقابله به مثل مى دهد و او را بدین وسیله یارى مى کند، چرا که خدا بسیار بخشاینده و آمرزنده است.

61) این قانون مقابله به مثل برخاسته از سنّت خدا در جهان آفرینش است; چنان که خدا شب را در روز فرو مى برد و بر آن چیره مى کند و روز را در شب فرو مى برد و بر آن چیره مى سازد، و نیز بدان سبب است که خداوند به گفتار و کردار ستمدیدگان شنوا و بیناست.

62) این تصرفاتى که از جانب خدا در تکوین و تشریع صورت مى پذیرد بدان سبب است که خدا پایدار و از هر باطلى پیراسته است و آنچه جز او مى خوانند باطل و بى ثبات است، و بدان سبب است که خدا بلند مرتبه و بزرگ است.

63) آیا ندیده اى که خدا از آسمان آبى فرو فرستاده است، آن گاه زمین به وسیله آن سبز و خرّم مى شود ؟ آرى، علم خدا بر ژرفاى هر چیزى احاطه دارد و از کُنه موجودات با خبر است.

64) آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است از آنِ اوست، و به راستى خدا از آنچه مردم انجام مى دهند بى نیاز است و کارهایش همه زیباست و بر آن ستایش مى شود.