61) و به راستى عیسى پسر مریم از آن روى که بدون پدر آفریده شد و مردگان را زنده مى کرد، نشانه اى براى امکان تحقق رستاخیز است; پس در آن تردید مکنید و مرا پیروى کنید که راه راست این است. 62) و مبادا شیطان شما را از راه به در کند، که قطعاً او براى شما دشمنى آشکار است.
63) و هنگامى که عیسى آن معجزات روشن را آورد، گفت: همانا من براى شما حکمت آورده ام، و آمده ام تا حکم برخى از چیزهایى را که در آن اختلاف مى کنید براى شما بیان کنم; پس از عذاب خدا پروا کنید و از من که فرستاده او هستم فرمان برید.
64) قطعاً خداست که پروردگار من و پروردگار شماست; پس او را بپرستید که راه راست این است.
65) امّا گروه هایى که در میان امّتِ عیسى پدید آمدند، درباره او اختلاف کردند; گروهى او را انکار نمودند و گروهى درباره او غلو کرده خدایش خواندند و گروهى بر راه درست استوار ماندند. غالیان و منکران ستمکارند و واى بر ستمکاران از عذابِ روزى دردناک!
66) آیا جز این انتظار مى برند که رستاخیز ـ در حالى که از آن غافلند ـ ناگهان بر آنان در رسد ؟
67) در آن روز، دوستان و یاران ـ به جز تقواپیشگان ـ همه دشمن یکدیگرند.
68) به تقواپیشگان خطاب مى شود: اى بندگان من، امروز نه هیچ ترسى بر شما است و نه اندوهگین مى شوید.
69) اى کسانى که به آیات ما ایمان آوردید و تسلیم فرمان ما بودید،
70) شما و همسران با ایمانتان، شادمان و خندان به بهشت درآیید.
71) کاسه هایى زرّین و جام هایى بر آنان مى گردانند تا از خوراکى ها و نوشیدنى ها بهره برند، و در آن جا هر چه دل ها بدان رغبت کند و چشم ها از دیدنش لذّت برد وجود خواهد داشت و شما در آن جاودان خواهید بود.
72) و این است آن بهشتى که در برابر آنچه انجام مى دادید به شما داده شده است.
73) در این جا براى شما میوه هاى فراوان خواهد بود که تنها بخشى از آنها را مى خورید; چرا که پایان ناپذیرند.