63) و یاد کنید هنگامى را که از شما پیمان گرفتیم و براى این که قدرت خود را به شما نشان دهیم، آن کوه را بر فراز شما برافراشتیم و گفتیم: کتابى را که به شما داده ایم به جِدّ و جهد بگیرید و آنچه را که در آن است به خاطر داشته باشید، باشد که تقوا پیشه کنید.

64) سپس شما بعد از آن روى برتافتید، که اگر فضل خدا و رحمت او بر شما نبود، قطعاً از زیانکاران بودید.

65) و قطعاً شما کسانى از خودتان را که در روز شنبه به مقرّرات آن روز تجاوز کردند مى شناسید ]و از فرجام کارشان آگاهید[، که ما به آنان گفتیم: بوزینگانى باشید پَست و ناچیز!

66) پس، آن عقوبت را براى کسانى که در آن زمان مى زیستند و براى آیندگانشان، مایه عبرت، و براى تقواپیشگان وسیله پندى قرار دادیم.

67) اى پیامبر، یاد کن زمانى را که موسى براى مشخص ساختن قاتلى از میان بنى اسرائیل، به قومش گفت: خدا به شما فرمان مى دهد که گاوى را سر ببرید. گفتند: آیا ما را به مسخره مى گیرى ؟ موسى گفت: به خدا پناه مى برم از این که از نادانان باشم.

68) گفتند: از پروردگارت بخواه تا براى ما روشن کند که آن چگونه گاوى است ؟ موسى گفت: او مى گوید: آن گاوى است نه پیر که باردار نشود و نه کم سال که نزاییده باشد، بلکه میانه این دو است، پس آنچه را که بدان فرمان یافته اید انجام دهید و بیش از این توضیح نخواهید.

69) گفتند: از پروردگارت بخواه تا براى ما روشن کند که رنگش چگونه است ؟ موسى گفت: او مى گوید: آن گاوى است زرد پررنگ و خالص که با صفاى رنگش بینندگان را شاد مى کند.