7) باید آن که توانگر است ، نفقه همسر مطلّقه اش را که به فرزند او شیر مى دهد توسعه بخشد ، و آن که روزى بر او تنگ شده است ، باید در حدّى که خدا به او نعمت داده است نفقه دهد . خدا هیچ کس را جز به قدر آنچه به او داده است تکلیف نمى کند . دیرى نخواهد گذشت که خدا پس از سختى آسانى پدید مى آورد .

8) و چه بسیار شهرها که مردم آن از فرمان پروردگار خود و پیامبران او سرپیچیدند و ما در حسابرسى بر آنان سخت گرفتیم و در این جهان با عذابى بى سابقه آنان را کیفر دادیم .

9) پس وِزر و وَبال کار خود را چشیدند و فرجام کارشان نیز زیانکارى است .

10) چرا که خداوند در سراى آخرت براى آنان عذابى سخت آماده کرده است . پس اى خردمندانى که ایمان آورده اید ، در فرجام سرپیچى از فرمان خدا و پیامبر بیندیشید و از خدا پروا کنید که همانا خدا پیامبرى که سود و زیانتان را به شما یادآورى مى کند به سوى شما برانگیخته است;

11) پیامبرى که آیات روشنگر خدا را بر شما تلاوت مى کند تا کسانى را که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده اند از تاریکى ها در آورد و به سوى نور ببرد ، و هر کس به خدا ایمان آورد و کارى شایسته کند خدا او را به بوستان هایى آکنده از درختان که از زیر آنها نهرها روان است در مى آورَد ، در حالى که براى همیشه در آن جاودانه اند . به راستى خدا براى او رزقى نیکو فراهم آورده است ( در دنیا ایمان و عمل شایسته را روزى او ساخته و در آخرت بهشت را به او ارزانى مى دارد ) .

12) خدا همان کسى است که هفت آسمان را آفرید و از زمین نیز مانند آنها را پدید آورْد . فرمان از جانب او صادر مى شود و از میان آسمان ها یکى پس از دیگرى فرود مى آید تا به زمین مى رسد . آرى ، چنین مقرر شده است تا بدانید که خدا بر انجام هر کارى تواناست و علم او بر هر چیزى احاطه دارد .