لیلا حسین میرزایی

با سلام
حجامت بهتر است یا خون دادن ؟فرقشان در ثواب چیست؟

حسین عالمی (داور) : باسلام
حجامت سنت پیامبر و اولیائ الهی است و تمام روایات شیعه بر حجامت تاکید دارد
خون دادن در دوران اخیر و به علت استفاده عقلایی از خون و با عنوان کمک و امداد به مریض جهت الهی یافته ولی در گذشته عنوان عقلایی برای آن فرض نمیشد
پس هر دو ثواب دارند اگر چه خون دادن بیشتر جنبه اجتماعی و حجامت بیشتر جنبه فردی دارد
متاسفانه به علل بهداشتی امروزه از حجامت کنندگان خون دریافت نمیشود و بسیاری از متدینین و حجامت کنندگان را از اهداء خون محروم کرده اند
من خودم علی رغم علاقه زیاد به خون دادن و کمک به مریض ها تا کنون نتوانسته ام به این عمل نیک موفق بشوم چون حجامت را ترجیح میدهم و البته نظام پزشکی خون ما را مقبول نمیدانند و از حجامت کنندگان خون دریافت نمی کنند و این باعث تاسف است
اگر روایات حجامت را ملاحظه کنید جز در صورت نیاز فراوان به اهداء خون که اهداء خون لازم خواهد بود حجامت را ترک نخواهید کرد

سعیده سادات مصطفایی محمدی

آیا اگر کسی اهل یک شهری بوده ولی ساکن تهران می باشد و برای تحصیل نیز چهار سال در آن شهر زندگی کرده و دوباره بعد از تحصیل در تهران زندگی می کند و با کسی که اهل همان شهرستان است ازدواج کرده ولی هنوز عقد کرده است آیا برای میهمانی رفتن به آن شهر که خانه شوهر او می باشد باید نماز را شکسته بخواند یا کامل ؟

محمد مهدی شاه آبادی (داور) : اگر از شهرستانی که به دنیا آمده مدتی زندگی کرده به گونه ای که اهل آنجا محسوب می شود و همچنین از آن شهرستان اعراض نکرده، هنوز شهرستان محل تولد و تحصیل او وطن او است و باید نمازش را کامل بخواند.
لطفاً سوالات احکام خود را از سایت مرجع تقلید خود بپرسید
با تشکر

زهرا سلطان محمدی

چشم زخم در قرآن چه جایگاهی دارد

حسین عالمی (داور) : باسلام
برگزیده تفسیر نمونه، ج‏5، ص: 257 آورده است:

آیا چشم زدن واقعیت دارد؟
بسیارى از مردم معتقدند در بعضى از چشمها اثر مخصوصى است که وقتى از روى اعجاب به چیزى بنگرند ممکن است آن را از بین ببرد، یا درهم بشکند، و اگر انسان است بیمار یا دیوانه کند.
این مسأله از نظر عقلى امر محالى نیست و در روایات اسلامى نیز تعبیرات مختلفى دیده مى‏شود که وجود چنین امرى را اجمالا تأیید مى‏کند.
در حدیثى آمده است که امیر مؤمنان على علیه السّلام فرمود: پیامبر براى امام حسن و امام حسین علیه السّلام «رقیه» «1» گرفت، و این دعا را خواند: «شما را به تمام کلمات و اسماء حسناى خداوند از شرّ مرگ و حیوانات موذى، و هر چشم بد، و حسود آنگاه که حسد ورزد مى‏سپارم.
سپس پیامبر صلّى اللّه علیه و آله نگاهى به ما کرد و فرمود: «این چنین حضرت ابراهیم براى اسماعیل و اسحاق تعویذ نمود»

محمود یزدی

با سلام و آرزوی توفیق برای شما، آنچه من از ترکیب آیه دوم سوره فتح می فهمم این است که : الله فاعل فعل یغفر است و لام ناصبه بر سر فعل و ان مقدر در آن ، علت فتح را مشخص می کند.
تفسیر ارائه شده و معنای ذنب و مغفرت در این تفسیر برای من مفهوم نیست. در صورت امکان توضیح بیشتری ارائه فرمائید.

محمد سجاد ابراهیمی (داور) : سلام علیکم
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می فرمایند: « مراد از کلمه" ذنب" در آیه شریفه، گناه به معناى معروف کلمه یعنى مخالفت تکلیف مولوى الهى نیست.
و نیز مراد از" مغفرت" معناى معروفش که عبارت است از ترک عذاب در مقابل مخالفت نامبرده نیست، چون کلمه" ذنب" در لغت آن طور که از موارد استعمال آن استفاده مى‏شود عبارت است از عملى که آثار و تبعات بدى دارد، حال هر چه باشد. و مغفرت هم در لغت عبارت است از پرده افکندن بر روى هر چیز، ولى باید این را هم بدانیم که این دو معنا که براى دو لفظ" ذنب" و" مغفرت" ذکر کردیم (و گفتیم که متبادر از لفظ" ذنب" مخالفت امر مولوى است که عقاب در پى بیاورد، و متبادر از کلمه" مغفرت" ترک عقاب بر آن مخالفت است) معنایى است که نظر عرف مردمان متشرع به آن دو لفظ داده، و گرنه معناى لغوى ذنب همان بود که گفتیم عبارت است از هر عملى که آثار شوم داشته باشد، و معناى لغوى مغفرت هم پوشاندن هر چیز است.
حال که معناى لغوى و عرفى این دو کلمه روشن شد، مى‏ گوییم: قیام رسول خدا به دعوت مردم، و نهضتش علیه کفر و وثنیت، از قبل از هجرت و ادامه‏ اش تا بعد از آن، و جنگهایى که بعد از هجرت با کفار مشرک به راه انداخت، عملى بود داراى آثار شوم، و مصداقى بود براى کلمه" ذنب" و خلاصه عملى بود حادثه آفرین و مساله ساز، و معلوم است که کفار قریش مادام که شوکت و نیروى خود را محفوظ داشتند هرگز او را مشمول مغفرت خود قرار نمى‏ دادند، یعنى از ایجاد دردسر براى آن جناب کوتاهى نمى‏کردند، و هرگز زوال ملیت و انهدام سنت و طریقه خود را، و نیز خون‏هایى که از بزرگان ایشان ریخته شده، از یاد نمى‏ بردند، و تا از راه انتقام و محو اسم و رسم پیامبر کینه‏ هاى درونى خود را تسکین نمى‏ دادند، دست بردار نبودند.
اما خداى سبحان با فتح مکه و یا فتح حدیبیه که آن نیز منتهى به فتح مکه شد، شوکت و نیروى قریش را از آنان گرفت، و در نتیجه گناهانى که رسول خدا (ص) در نظر مشرکین داشت پوشانید، و آن جناب را از شر قریش ایمنى داد.
پس مراد از کلمه" ذنب"- و خدا داناتر است- تبعات بد، و آثار خطرناکى است که دعوت آن جناب از ناحیه کفار و مشرکین به بار مى‏آورد، و این آثار از نظر لغت ذنب است، ذنبى است که در نظر کفار وى را در برابر آن مستحق عقوبت مى‏ساخت، هم چنان که موسى (ع) در جریان کشتن آن جوان قبطى خود را گناه کار قبطیان معرفى نموده مى‏گوید:
" وَ لَهُمْ عَلَیَّ ذَنْبٌ فَأَخافُ أَنْ یَقْتُلُونِ" «شعرا/14» این معناى گناهان گذشته رسول خدا (ص) است گناهانى که قبل از هجرت کرده بود و اما گناهان آینده ‏اش عبارت است از خون هایى که بعد از هجرت از صنادید قریش ریخت، و مغفرت خدا نسبت به گناهان آن جناب عبارت است از پوشاندن آنها، و ابطال عقوبت‏ هایى که به دنبال دارد، و آن به این بود که شوکت و بنیه قریش را از آنان گرفت. مؤید این معنا جمله" وَ یُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَیْکَ ... وَ یَنْصُرَکَ اللَّهُ نَصْراً عَزِیزاً" است.»
در ادامه ایشان اقوال مختلفی را که مفسرین بیان کرده اند، ذکر کرده و مورد نقد قرار می دهد.
برای فهم نظر ایشان بهتر است که نقد اقوال دیگر را نیز بخوانید.

نجات

آیات مربوط به تدبر در قران کدامند

حسین عالمی (داور) : باسلام
همه قرآن از ابتدا تا انتها باید مورد تدبر قرار گیرد
در حقیقت نمیتوان آیه خاصی را از این امر استثنا کرد حتی حروف مقطعه را
البته باید متد علمی تدبر را آموخت و طبق آن سلوک نمود

غلامرضا تاجری

محترماً باسحضاز میرساند که داوان شما متأسفانه به باز بودن درب های آسمانی وتفکر وتدبر شخصی در این مقطع از زمان توجهی ندارند و فقط به خوانده ها ویا شنیده های خودرا تأئید می کنند واین امر آنها باعث میشود که شوغ کسی که چهل سال است عاشق تدبر بوده و حال با سایت تدبر روبروشده کور شود وافکار وتدبرات چهل ساله خود را به اشترک نگذارد زیرا تدبر در قران خواندنی نیست منبع هم ندارد درسی نبود هر آن چه در سینه بود نگار من که بمکتب نرفت وخط ننوشت بغمزه مسئله آموز صد مدرس شد

محمد مهدی شاه آبادی (داور) : کاش اشکالات را با ذکر مورد مطرح کنید

اعظم السادات تقی زاده

اولین و اخرین سوره ای که به صورت کامل بر پیامبر نازل شد کدام دو سوره میباشد؟

محمد مهدی شاه آبادی (داور) : بیش تر مفسرین بـر این عقیده اند که سوره فاتحه اولین سوره نازل شده قرآن است
در روایـات منقول از اهل بیت (ع) آمده است که آخرین سوره , سوره نصر است

حامد متبحری

با سلام، آیا خضوع با خشوع تفاوت دارد؟ اگه تفاوت دارند ،تفاوتشان چیست؟

محمد مهدی شاه آبادی (داور) : با سلام
خشوع امری قلبی است اما خضوع امری است که به ظاهروجوارح انسان نسبت می دهند و به کسی که اعضا وجوارحش انکسار دارد خاضع می گویند .
علامه طباطبایی (قدس سره ) درمورد تفاوت خضوع وخشوع می فرمایند:" باید دانست که خضوع وخشوع گرچه هردو متضمن معنی کوچکی کردن وانکسارند ولی دراین جهت باهم تفاوت دارند که "خضوع " مخصوص به اعضاء است وخشوع مربوط به قلب است " 1
مطابق فرموده حضرت امام (ره) خشوع حالتی است که بواسطه درک عظمت وبزرگی حضرت حق حاصل می شود انسان وقتی عظمت خدا را تصور می کند ودرمی یابد که این عظمت ، عظمت یک جبار ستمگر نیست بلکه صفت کسی است که عظمت را در رحمت خود خلاصه کرده است حالتی همراه باعشق ومحبت دراو ایجاد می شود که به آن خشوع می گویند و درنتیجه ایجاد خشوع درقلب وباطن انسان این حالت درظاهرا و نیز بروز می کند زیرا ظاهر متأثر ازباطن است

مهمان

سلام
در مورد مسابقه گل واژه های قرانی بیشتر توضیح دهید.
با تشکر

محمد حسین شاه آبادی (داور) : سلام علیکم
توضیحاتی که در بخش گلواژه ها آمده است به نظر کافی می آید. برای آشنایی بهتر دو مثال ذکر می شود که اگر باز هم ابهامی بود می توانید در بخش تماس با ما از مدیر سایت بپرسید:

1) أَ لَمْ یَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ یَرى‏
معنی: مگر نمی داند که خدا کارهایش را می بیند؟
توضیح: مهم ترین عاملی که انسان را از خدا دور می کند و او را در گناه جری می نماید، غفلت است. اگر این آیه را در ذهن داشته باشیم که خداوند همیشه به اعمال بندگانش آگاه است، دیگر از فرمان های او سرپیچی نمی کنیم و می توانیم بنده خوبی برای خدا باشیم.

2) رَبَّنا آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النَّارِ
معنی: پروردگارا، در دنیا به ما بهره ای نیکو که خوشایند توست و در آخرت نیز بهره ای نیکو که خود می پسندی عطا فرما و ما را از عذاب آتش دوزخ نگاه دار.
توضیح: برخی از مردم فکر می کنند که اگر دین دار باشند، فقط آخرت را به دست می آورند و اگر بخواهند دنیای خود را آباد کنند، دیگر نمی توانند آخرت آبادی داشته باشند. خداوند در این آیات می فرماید که مومنین با این دعای خود، هم دنیای خود را آباد می کنند و هم آخرت شان را.

مهمان

سلام خسته نباشید
آیا این درست است که امامت نوری است که از پشت پدران آنها نسل به نسل حفظ شده و به آنها رسیده؟
با توجه به اینکه نور ولایت از عبداله پدر پیامبر به ایشان منتقل شده و از ایشان نیز به حضرت فاطمه زهرا و بعد به فرزندان ایشان پس نور امامت حضرت علی از کجا منتقل شده است ؟

محمد مهدی شاه آبادی (داور) : سلام علیکم
در حدیث است که پیامبر و امیرالمومنین یک نور بودند که در اصلاب پدرانشان نسل به نسل منتقل می شدند و در نهایت این نور دو شق شد و بخشی به صلب حضرب ابوطالب و بخشی به صلب عبدالله منتقل شد.