2) این کتاب از جانب خداى مقتدر شکست ناپذیر و دانا نازل شده است.

3) همو که بخشنده گناه و توبه پذیر و سخت کیفر و بخشنده نعمت هاى مستمرّ است. جز او هیچ معبودى شایسته پرستش نیست و بازگشت همگان فقط به سوى اوست.

4) جز کسانى که کافر شده اند، کسى در آیات ما جدال نمى کند; پس ] اقتدار و دانش پروردگارت را در نظر داشته باش تا [ مبادا گردش آنان در شهرها ( فرورفتن آنان در نعمت و رفاه و بهره مندى شان از جلوه هاى دنیا ) تو را بفریبد و تصور کنى که آنان مى توانند از کیفر خدا بگریزند.

5) پیش از اینان نیز قوم نوح و گروه هایى که پس از آنان بودند، پیامبرانشان را تکذیب کردند; و هر امّتى آهنگ پیامبر خویش کردند تا او را بگیرند و بکُشند و یا تبعیدش کنند، و به وسیله باطل به بحث و جدال پرداختند تا بدان حق را تباه سازند; من هم آنان را به عذاب گرفتم; پس بنگر که عقوبت من چگونه بود.

6) آرى، همان گونه که کافران امّت هاى گذشته به عذاب هاى دنیوى گرفتار شدند، سخن پروردگارت در حق همه کافران، از جمله کافران امّت تو تحقق یافت که آنان همدم آتش دوزخ خواهند شد.

7) فرشتگانى که عرش الهى را حمل مى کنند و کسانى که بر گرد آن هستند، پیوسته با ستایش پروردگارشان او را تسبیح مى گویند و به یکتایى او در تدبیر جهان ایمان دارند، و براى کسانى که یگانگى خدا را باور کرده اند، آمرزش مى طلبند، مى گویند: پروردگارا، رحمت و دانش تو همه چیز را فراگرفته است; پس کسانى را که به سوى تو بازگشته و راه تو را پیموده اند بیامرز و آنان را از عذاب دوزخ نگاه دار.