29) محمّد فرستاده خداست، و کسانى که با اویند، در برابر کافران سرسخت و در میان خود مهربانند. آنان را مى بینى که در حال رکوع و سجودند ( نماز را برپا مى دارند ) و در زندگى دنیا در پى دستیابى به پاداشى از جانب خدا هستند و خشنودى او را مى جویند. علامت خشوع آنان در برابر خدا که پیامد سجده هاى آنهاست در رخسارشان نمایان است. این صفتِ آنان در تورات و صفتشان در انجیل است. آنان همچون گیاهانى هستند که جوانه هاى خود را پیرامون خویش مى رویانند و آنها را نیرو مى بخشند تا سِتَبر شوند و خود بر ساقه هاى خویش استوار بمانند. رشد نیکوى آن زراعت، کشاورزان را خرسند مى سازد. خداوند مؤمنان را بدین سان بر تعدادشان مى افزاید و آنان را نیرومند مى سازد، تا به وسیله آن کافران را به خشم آورَد. خدا به کسانى از یاران پیامبر که همچنان بر ایمان و عمل خویش پایبند مانده و کارهاى شایسته کرده اند، وعده آمرزش و پاداشى بزرگ داده است. به نام خداونده بخشنده و مهربان
1) اى کسانى که ایمان آورده اید، به هیچ کارى اقدام نکنید تا حکم آن را از خدا و رسولش دریافت کنید، و هیچ حکمى را پیش از آن که از خدا و رسولش بشنوید، به زبان نیاورید. در پیروى از خدا ـ چه در گفتار و چه در رفتار ـ تقواى الهى را رعایت کنید، چرا که خدا سخن شما را مى شنود و نهان و آشکارتان را مى داند. 2) اى کسانى که ایمان آورده اید، در گفتوگو با پیامبر صداى خود را از صداى پیامبر بلندتر مکنید، و همچنان که برخى از شما با برخى دیگر بلند سخن مى گویید با او بلند سخن مگویید، مبادا اعمالتان بدین سبب تباه شود و شما از تباه شدن آن بى خبر باشید.
3) آنان که نزد رسول خدا صدایشان را کوتاه مى کنند همان کسانى اند که خدا دل هایشان را براى ] رسیدن به ] تقوا آزموده است; براى آنان آمرزش و اجرى بزرگ خواهد بود.
4) کسانى که تو را از پشت اتاق هایت صدا مى زنند و ادب را رعایت نمى کنند بیشترشان نمى فهمند.