به نام خداونده بخشنده و مهربان
1) منزّه است آن خداى که بنده اش محمّد را در یک شب از مسجدالحرام به سوى مسجدالاقصى ( بیت المقدس ) که پیرامون آن را برکت دادیم، سیر داد. آرى، ما او را بدان جا بردیم تا بخشى از نشانه هاى خود را به او بنمایانیم. به یقین، خداوند در خواست بندگانش را مى شنود و به حال آنان بیناست، از این روى در پیامبر شایستگى این کرامت را دید و آن را به او عطا کرد. 2) و به موسى تورات را ارزانى داشتیم و آن را براى بنى اسرائیل مایه هدایت قرار دادیم با این پیام که: در امر دین و دنیا جز من کارسازى مگیرید که مرا در تدبیر جهان شریکى نیست.
3) آن کتاب هدایت را از آن روى به بنى اسرائیل دادیم که آنان از نسل کسانى بودند که با نوح بر آن کشتى سوارشان کردیم، و پیش تر وعده داده بودیم که همراهان نوح را با انواع برکت ها مدد مى رسانیم، زیرا نوح بنده اى بسیار سپاسگزار بود.
4) و در آن کتاب به بنى اسرائیل اعلام کردیم که قطعاً دو بار در سرزمین فلسطین فساد به پا خواهید کرد و هر بار به سرکشى بزرگى دست خواهید زد.
5) ما نیز هر دو بار از شما انتقام خواهیم گرفت. پس چون زمان تحقق وعده انتقام ما به سزاى نخستین بار از آن دو سرکشى فرا رسد، بندگانى از خود را که سخت جنگاورند به سوى شما بسیج مى کنیم. آنان در میان خانه هاى شما درمى آیند و شما را سرکوب مى کنند، و این وعده اى انجام شدنى است.
6) و پس از چندى چیرگى بر دشمنانتان را به شما باز مى گردانیم و شما را با اموال و پسرانى فراوان یارى مى دهیم و نفرات شما را بیشتر مى گردانیم.
7) این شکست و پیروزى نتیجه عملکرد خودتان است. اگر نیکى کنید به خود نیکى کرده اید و اگر بدى کنید به خود بدى کرده اید. و چون زمان تحقق وعده انتقام ما به سزاى سرکشى بعدى شما فرا رسد، باز هم بندگانى از خود را بسیج مى کنیم تا چهره هاى شما را اندوهگین کنند و به مسجدالاقصى درآیند و حرمت آن را بشکنند و آن را ویران کنند، چنان که نخستین بار بدان جا وارد شدند و بر هر چه چیره مى شوند، به کلّى آن را تباه سازند.