6) اى کسانى که ایمان آورده اید، چون خواستید به نماز ایستید، صورت و دست هایتان تا آرنج ها را بشویید و بخشى از سر و نیز پاهاى خود تا دو برآمدگى آنها را مسح کنید. این در صورتى است که جنب نباشید، امّا اگر جنب بودید باید براى نماز غسل کنید. و اگر بیمار یا در سفر بودید، یا یکى از شما از قضاى حاجت آمده یا با زنان همبستر شده اید و آبى نیافتید که با آن وضو بگیرید یا غسل کنید، آهنگ زمینى کنید که از طبیعت اصلى اش خارج نشده است، پس بخشى از صورت و دست هاى خود را با آن مسح نمایید. خدا نمى خواهد با مقرر کردن وضو و غسل یا تیمم شما را در تنگنا قرار دهد، بلکه مى خواهد شما را پاک گرداند و با آیینى که فروفرستاده است نعمتش را بر شما تمام گرداند، باشد که سپاسگزارى کنید. 7) و نعمت خدا را که بر شما ارزانى داشته و نیز پیمانش که شما را بدان متعهد ساخته آن گاه که گفتید: شنیدیم و اطاعت کردیم، به یاد داشته باشید و از خدا پروا کنید که خدا به راز سینه ها داناست.
8) اى کسانى که ایمان آورده اید، براى خدا به جدّ برپا باشید و به عدل و داد گواهى دهید، و مبادا دشمنى شما با قومى وادارتان کند که به عدالت رفتار نکنید، به عدالت رفتار کنید که آن به تقوا نزدیک تر است، و از خدا پروا بدارید که خدا به آنچه مى کنید آگاه است.
9) خدا به کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده اند وعده داده است، براى آنان آمرزش و پاداشى بزرگ خواهد بود.