اگر در این آیه توبه را مقید به «بیّنوا» کرده و فرموده است: «مگر کسانیکه از این علمای کتمانگر توبه کنند و برای مردم بیان کنند آنچه را که کتمان کرده بودند» این است که طوری توبه کنند که همه مردم از توبه آنان خبردار شوند و لازمه توبه کردنی چنین این است که آنچه را کتمان کرده بودند اظهار کنند و بگویند: «ما در این مدت حقیقت مطلب را کتمان کرده بودیم». اگر نه توبه ‏شان توبه نیست و هنوز توبه نکرده ‏اند، چون تاکنون حق را کتمان می ‏کردند و حالا کتمان خود را کتمان می ‏کنند. [ نظرات / امتیازها ]

1- خداوند، امکان توبه و بازگشت را براى خطاکاران، در هر شرایطى فراهم نموده است. «یلعنهم اللّه... الاّ الّذین تابوا»
2- کتمان حقایق دینى، فساد است، زیرا به توبه کننده، فرمان اصلاح و جبران داده شده است. «تابوا واصلحوا»
3- توبه‏ى هرگناه، متناسب با آن است. توبه‏ى کتمان، بیان حقایق است. «تابوا... وبیّنوا»
4- چون در مقام تهدید وتوبیخ، لعنت خداوند شامل حال کتمان کنندگان شد، در مقام مهربانى نیز کلمات «اَنَا» و «توّاب» و «رحیم» بکار رفته تا بگوید: من خودم با مهربانى مخصوصم، به شما باز مى‏گردم. «یلعنهم اللَّه... انَا التوّاب الرّحیم»
5 - تهدید گنهکار و بشارت نیکوکار، دو رکن اساسى براى تربیت فرد و جامعه است. «یلعنهم اللّه... انَا التوّاب الرّحیم»
6- 1- خداوند، امکان توبه و بازگشت را براى خطاکاران، در هر شرایطى فراهم نموده است. «یلعنهم اللّه... الاّ الّذین تابوا»
2- کتمان حقایق دینى، فساد است، زیرا به توبه کننده، فرمان اصلاح و جبران داده شده است. «تابوا واصلحوا»
3- توبه‏ى هرگناه، متناسب با آن است. توبه‏ى کتمان، بیان حقایق است. «تابوا... وبیّنوا»
4- چون در مقام تهدید وتوبیخ، لعنت خداوند شامل حال کتمان کنندگان شد، در مقام مهربانى نیز کلمات «اَنَا» و «توّاب» و «رحیم» بکار رفته تا بگوید: من خودم با مهربانى مخصوصم، به شما باز مى‏گردم. «یلعنهم اللَّه... انَا التوّاب الرّحیم»
5 - تهدید گنهکار و بشارت نیکوکار، دو رکن اساسى براى تربیت فرد و جامعه است. «یلعنهم اللّه... انَا التوّاب الرّحیم»
6- بازگشت لطف خداوند به توبه‏کنندگان، دائمى، قطعى و همراه با محبّت است. «اتوب علیهم و انَا التوّاب الرّحیم» دائمى، قطعى و همراه با محبّت است. «اتوب علیهم و انَا التوّاب الرّحیم» [ نظرات / امتیازها ]