1- آیا ترجیح دنیا بر آخرت دامن‌گیر انسان‌های غافل و بی‌نماز می شود و موجب عدم رستگاری آن ها است ؟
2- آیا قاعده رستگاری، جدید نیست و از کتاب‌های آسمانی نخستین و به‌خصوص صحیفه‌های ابراهیم و موسی علیهماالسلام بوده است؟